Scooteren rond Bukit Lawang

Eindelijk hebben we dan een scooter kunnen huren en zijn we eens gaan rondtoeren. 

Gisteren is Imam, hulp van Wim (hij heeft dus een eigen Imam) met ons meegegaan omdat hij bij de locale bevolking  mooie dingen voor ons weet die we willen zien. Om onze straat uit te komen moet je een heuvel  op en af en dat doet Imam voor ons.

Als eerst gestopt bij een palmsuiker stokerij, het is gewoon bij mensen thuis en zoals het woord als zegt ze maken hier palmsuiker, bruine suiker. De vrucht van de palmsuiker groeit aan een palmboom maar niet zo één die wij kennen, de vruchten zien eruit als een pruik rastaharen, wij hadden ze nog nooit gezien.  De vruchten worden op vuur gekookt en daarna in ronde vormen gegoten om te stollen,  het is echt heel erg zoete suiker.

Lekker rondgetoerd het is heel erg heet en onderweg gestopt om kokosnoot te drinken dit is heel goed met dit warme weer en lekker fris.  Imam wist een mooi plekje om even bij te komen.

Deze dag afgesloten bij een tofufabriek, wilden we ook wel eens zien waar dat vandaan komt, nou het woord fabriek is een heel groot woord in dit geval, het is een lokale, ergens in een weiland, tofustokerij. Het was er zo goor en smerig. Alles was vies hier en door het stoken hangt er een lucht, niet te harden. Wij wilden gelijk weer weg maar we moesten naar het proces kijken, pppffff. Nou vooruit dan heel even en toen ze het vuur op gingen stoken zijn we weggegaan.  Geef ons maar gewoon vlees in plaats van tofu.

Vanmorgen na het ontbijt zelf een ronde gaan maken, langs de rijstvelden, deze zijn niet zo bijzonder als op Bali, maar het blijft een prachtig gezicht. De binnenlanden in geweest omdat je daar vaak de mooiste dingen en mensen aantreft.  Over bruggen gegaan waar je maar met 1 persoon en scooter tegelijk overheen mag.  En midden in het bos ineens een kindertehuis, heel vreemd maar het zag er heel vrolijk uit.       

Op de weg (lees weiland) voor ons reed een man met allemaal bamboe achter de scooter en bij de laatste bocht om de weg weer op te komen viel hij, niet hard hoor, we wilden helpen maar hij was alweer overeind.   Er was een riviertje en aan de andere kant ervan was een “restaurant”.  Het was zijn huis. Dus mee het bruggetje over en daar natuurlijk verse ananas gegeten en kokosnoot gedronken. Gezellig  met handen en voeten zitten kletsen en op het eind wilden ze allemaal een foto zodat ze die in het restaurant op konden hangen om te laten zien als er toeristen kwamen.

Elke dag zijn we wezen zwemmen in de rivier, kraakhelder water en lekkerder als een zwembad. Er zijn hier ook geen hotels die een zwembad hebben, iedereen zwemt in de rivier. De bevolking wast zichzelf ook in de rivier dat zie je hier gedurende de dag, net zoals de was erin gedaan wordt.

Laat in de middag wordt hier badminton gespeeld, er ligt een veld voor ons hotel, ik heb twee keer meegespeeld, was keileuk, ze hadden niet in de gaten dat Wim en ik 10 jaar geleden badminton als sport hadden en het ging nog verrassend goed.

Het waren fantastische dagen in prachtig Bukit Lawang, wie ooit naar Sumatra gaat moet hier zeker naartoe. De mensen zijn vriendelijk, het eten is goed, het is er spot goedkoop en je gaat back to basic in de natuur.  Sumatra is een geweldig mooi eiland.

Vandaag gaan we terug naar Medan voor 1 nacht omdat donderdagmorgen onze vlucht naar Bali al om 7.15 s’morgens is.

Dus nu 2 reisdagen waarin we onderweg nog  van alles tegen zullen komen.

Lieve groeten Wim en Monica