Cu Chi tunnels

Cu Chi Tunnels, Vietnam 7 maart 2014.

Vanmorgen om 07.00uur vertrokken richting Cu Chi Tunnels, dit zijn de ondergrondse tunnels die de Vietcong gebruikt heeft tijdens de oorlog met Amerika van ongeveer 1967-1975.

Met een snelle boot voeren we in anderhalf uur tijd naar de jungle van Cu Chi, van die jungle is niets meer over, alleen jonge aanplant vanaf 1980, want de Amerikanen hebben alles platgebombardeerd.

Het was echt super interessant, eerst kregen we een film uit 1967 te zien over hoe de bevolking, met name boeren, het tunnelstelsel heeft gegraven. Eigenlijk is het dus een uitbreiding uit de veertiger jaren want toen hadden alle boeren een tunnel die verbonden was met de buren om zo te ontkomen aan de dienstplicht in Vietnam. In de latere oorlog hebben ze deze tunnels uitgebreid in 3 lagen onder de grond, in de eerste laag waren de keuken, een hospitaal, een soort “supermarkt”, kortom alles wat ze nodig hadden om te overleven was er.

Deze tunnels zijn zo smal je wordt er bang van. Je moet je erin laten glijden en het eerste stuk is 70cm diep. Er was een gang van de soldaten die wij mochten proberen heel raar midden in het bos gaat opeens een luik ophoog. Ik heb dat gedaan maar Wim was te groot.

 Wij westerlingen kunnen er niet in en ze hebben 1 stuk tunnel aangepast aan ons, nou ja aangepast vinden wij een groot woord want ik kon niet staan, je moest gebukt lopen en Wim moest kruipen.  Het gaat hier over een stuk van 40meter die wij via een tunnel hebben “gelopen”. Als je nog niet claustrofobisch bent wordt je het hier ongetwijfeld, het was pikkedonker, verschrikkelijk we waren blij dat we weer boven de grond waren. Het voelde onderhand erger als 40km vierdaagse lopen!! En dan te bedenken dat ze hier soms maanden achtereen zaten en in het regenseizoen kwamen daar als gezelschap slangen bij, gezellig!!

Er waren ook nog alle valkuilen aanwezig met speren en dergelijke als je erin viel, nee… ze hebben het de Amerikaanse soldaten niet makkelijk gemaakt. De Vietnamezen deden toen al aan recycling, alles wat ze vonden aan geweren, niet ontplofte bommen en dergelijke gebruikten ze om nieuwe munitie mee te maken, ook de gevaarlijke clusterbommen maakten ze zelf, deze doden de vijand niet maar ze raakten ledematen kwijt. Vandaar de oorlogsslachtoffers die we in Saigon zien en gehandicapt zijn, want ook de eigen bevolking is er slachtoffer van geworden.

Je kon ook met echte mitrailleurs schieten, hebben wij niet gedaan maar wij schrokken toen anderen dat wel deden, wat een herrie.

Als afsluiting geluncht met de groep, 2 stellen uit Engeland, 1 uit Australië en 1 uit Luxemburg, heerlijk Vietnamese specialiteiten wat garant staat voor  veel groenten, rijst, kip en soep. En natuurlijk met stokjes eten, mes en vork is nog steeds niet ingevoerd.

Morgen gaan we naar de Mekong Delta drijvende markt.

We hebben bij aankomst hier meteen de zon naar jullie gestuurd en begrepen dat het gelukt is.

We wensen iedereen een fantastisch mooi, zonnig weekend. Bedankt voor jullie berichtjes.

Groetjes vanuit een chaotisch maar gezellig Ho Chi Minh,

Wim en Monica