Yogyakarta en omgeving

Yogyakarta is weer een hele andere stad, zoveel verschillen op 1 eiland, het enige wat niet verschilt is dat er hier ook nergens terrassen zijn om s’avonds gezellig te zitten, dat hebben we alleen, ook heel beperkt, in Bandung gehad.  Hier bouwen ze  s’avonds op straat  allemaal eettentjes op, maar met van die hele lage tafeltjes, dat is niks voor ons, komen we nooit meer overeind.We hebben een restaurant gevonden dat op een verdieping ligt en uitkijkt over de straat en de markt, want hier is ook elke avond markt maar alleen met kleding en prullaria. 

Hier hebben we heerlijke vis gegeten en later op de avond een Nederlands stel ontmoet die net aankwamen, dus gezellig een paar biertjes gedaan. Voor de eerste keer sinds we hier zijn Nederlanders en dat is leuk, ook om ervaringen en ideeën uit te wisselen over wat we nog willen gaan zien.

Vanmorgen bij ontbijt op zoek gegaan op het internet wat er hier allemaal in de buurt is, stuiten we op een park, hoog in de bergen maar het ziet er zo apart uit, daar moeten we heen. De chauffeur gebeld, we hebben hier een auto met chauffeur en die kunnen we bellen als we ergens heen willen, zijn naam is Janto en kan ook een beetje Nederlands. Nou Janto had nog nooit van dit park gehoord.    Dus ik navigator, want in het begin reed hij via google, maar dat werkte niet echt, we reden overal maar niet waar we heen moesten.  Dit is echt weer een juweeltje wat we gevonden hebben.  Hier hebben ze van riet en bamboe allemaal dingen gebouwd die uitkijken over het dal en daar kun je de mooiste foto’s maken. De entree is maar liefst 3000 ruphia p.p. € 0,18 p.p.  Dit is natuurlijk omdat er bijna geen toeristen komen. Wij snappen er niets van dit is ook zo leuk voor families.  Dit hoort in een toeristische folder. Maar Janto is al 32 jaar gids en is hier ook nog nooit geweest.   Er zijn hier ook restaurantjes bij dus het is goed geregeld.                                                                                                                                We hebben het stel uit Nederland het adres geappt en zij zijn er in de avond naartoe gegaan.

Donderdag  zijn we naar een vulkaan gegaan, deze is in 2006 en 2010 uitgebarsten en heeft tot 7 km naar beneden alles verwoest., tot 40 km was er sneeuw van de as, onvoorstelbaar.   Je kunt met de taxi tot onderaan komen en dan moet je verder in een jeep omdat het allemaal as en versteende lava is. Je moet een helm op en een mondkapje voor, we kennen onszelf bijna niet terug. 

Maar alles is as. We zijn in een museumpje geweest en daar zijn foto’s te zien van de uitbarsting en het gevolg ervan.  Je kunt niet dichtbij de vulkaan zelf komen,  maar we zijn blij dat we gegaan zijn, het is erg interessant.   Onze jeepgids kan helaas geen Engels, zoals bijna niemand op Java.

                                                                                                  de weg die het lava heeft genomen

Bij de grootste lavasteen wilden we een foto maken en er kwamen weer allemaal mensen naar ons toe rennen om met ons op de foto te gaan, Wim heeft op een gegeven moment gezegd dat het nu mooi geweest is.  Het blijft lachen, dat had dat andere stel ook gehad,  je wordt hier echt constant aangekeken of je van een andere planeet komt.

      de klok is stil blijven staan op het moment van uitbarsting. 

  alleen maar as

Over het Engels, je vraagt bv bij ontbijt zout (salt) komen ze met flessen saus aan, ze snappen het echt niet. Je vraagt 1 gekookt ei, krijg je er 3, het blijft lachen. Ook hoe ze alles vervoeren.

                                                                 tropische vogels op een scooter.

Morgen gaan we nog een dagje fietsen en zaterdag vliegen we door naar Bali.

Bedankt voor jullie lieve berichtjes allemaal xxx

Liefs, Wim en Monica