fietstocht buitengebied Yogyakarta.

Wij dachten dat we een fietstocht gingen maken in Yogyakarta,  net als in Bandung,   nou niets was minder waar.  We zijn om 7.00uur naar het platteland gereden en toen we daar aankwamen was de klik er gelijk, dit hoort bij ons.  Allemaal oude,  normale fietsen, geen mountain bikes gelukkig.  Oude fietsen van gazelle, batavus echt keileuk, wij zagen het helemaal zitten.  

Het huis vanwaar de tocht begon was al een waar museum  en wij zaten natuurlijk overal op en aan.  De klik met de eigenaar en de gids die met ons meeging was meteen super,  de dag kon toen al niet meer kapot. Onze chauffeur Janto   deed ook gelijk mee, zo gelachen.  Er stond een becak,  zo’n  fiets met een kar ervoor en natuurlijk ik erin en Wim fietsen en ik zwaaien naar iedereen,  Queen Monica zo gelachen en de tocht moest nog beginnen. (video van becakrit bijgevoegd)

Onze gids, Nug,  vond het geweldig met ons en wij met hem.  We zijn in het totaal 4 uur wezen fietsen en op het eind zei hij dat hij nog nooit zijn mobiel leeg had gehad met foto’s maken maar nu wel.  Wij waren overal voor in,  bij rijstvelden waar ze nieuwe plantjes aan het poten waren zeiden wij:  kom schoenen uit en de modder in, we gaat dat ook doen.  Nud zei dat de meeste mensen dat niet willen omdat ze vies worden.   Nou modder is heel goed voor je huid en er is een slootje om later je voeten af te spoelen dus wat let ons.  (video bijgevoegd)

Nud woont hier ook en kent iedereen,  we zijn bij zoveel mensen binnen geweest echt heel apart.  Pauze hebben we ook gewoon bij iemand thuis op het terras gedaan,   stoppen fietsen neerzetten en gaan zitten,  gastvrijheid  zonder dat ze iets willen.   De meesten mensen zijn van onze generatie en dat  voelen zij ook  zonder dat we elkaar kunnen verstaan snappen we elkaar.  In 1 huis zat een vrouw (tje)  die 100 jaar was,  zien kon ze nog goed,  horen niet meer,  nou dat komt goed uit  Wim ook niet.      

We zijn bij iemand geweest die kleine mandjes van kokosnoot takken maakte,   bij een vrouw  die bonen  verpakte in bladeren,  3 dagen wachten om te gisten en dan worden ze gefrituurd,  ik heb een pakje gemaakt en neem dat mee naar Bali om te zien hoe dat er over 3 dagen uitziet,  een vrouw pelt een soort pinda's  om chips van te maken,  we zijn bij een weverij geweest en overal even welkom en overal hebben we lol gemaakt met de mensen en zij met ons.

We zijn langs het spoor gegaan en de spoorbrug is gebouwd in 1930 door alweer een Nederlander dhr. Hansen,  lijkt op de spoorbrug in Nijmegen,  ook de irrigatie  brug is gebouwd door Nederlanders en zoals Nug zegt klopt het helemaal hier is het 360 graden mooi,  waar je ook kijkt  het is overal een plaatje.   

Nug  moet de hele tijd zo lachen,  en hij heeft een hele aanstekelijke lach,  want Wim heeft dan weer een bos hooi,  dan een lange paal,  dan staat hij met een emmer bij een waterput,  en Nug  roept dan meteen  ooohhh  ja  nice picture, I want to make foto.   Nou hij heeft ook prachtige foto’s van ons gemaakt,  Nug,  nogmaals bedankt voor een heerlijk dag. 

Ik dacht dat de fietstocht niet iets zou zijn om nog een verslag van te maken,  maar ik had het echt helemaal mis,   we hebben al veel fietstochten gemaakt .maar deze was wel heel speciaal.

Gisteravond pizza gegeten op straat, deze wordt elke avond opgebouwd, heel speciaal.

En nu op naar goddelijk Bali,

Lieve mensen, bedankt en tot het volgende verslag,  xxx Wim en Monica