Laatste dagen Hoi An

Laatste dagen Hoi An,

Natuurlijk zijn we terug gegaan naar de bruiloft, je zou maar iets missen!!

Het bruidspaar en de gasten waren erg vereerd dat we het feest met hun mee kwamen vieren, het feest is van 17.00-20.00uur, wij kwamen rond 18.30uur aan en het was in volle gang, iedereen doet karaoke en alleen de mannen dansen mee, geen eén vrouw deed mee. Wij gingen op een gegeven moment vast dansen, dat hadden ze nog nooit gezien. Iedereen klappen en wij moesten onze dans voortzetten op het podium, lache.  Het is gewoon net als bij ons gezelligheid maken met elkaar.

Gistermorgen hebben we de cookingclass gedaan, eerst naar de markt, uitleg gekregen over alles wat ze in de Vietnamese keuken gebruiken, natuurlijk blijft er wat aan je vingers hangen zodat we thuis ook aan de slag kunnen. Het koken zelf was bij het hotel buiten samen met een stel uit Australië.Ik denk dat al het personeel wilde zien hoe Happy Boeddha (Wim) het er vanaf brengt want iedereen kwam naar hem kijken, of het was omdat de keukenschort wel erg klein was. 

We hebben de meest lekkere dingen gemaakt en een kookboekje gekregen met uitleg van wat we nu eigenlijk gemaakt hadden.  Zelfs Wim vond het leuk om te doen, vooral als je gaat watertanden bij al dat lekkers en dan gewoon kunt proeven.  Aan het einde van de les was de tafel mooi gedekt en konden we onze eigen gemaakte lunch nuttigen!!        

Tegenover ons hotel woont een vrouw met een zoon die het syndroom van Down heeft en ik zag dat hij een t-shirt aan had met de naam van een foundation. We hebben ons uit laten leggen door de moeder waar die school was en zijn er vanmorgen naartoe gegaan. Het was wederom een heel gezoek en op het laatst is iemand voor ons uitgereden omdat we er anders nooit zouden komen.

Het is een school voor kinderen met beperkingen uit deze omgeving en wat blijkt er is een Nederlandse mevrouw die 4 weken vrijwilligerswerk doet. Zij heeft ons rondgeleid en verteld dat dit allemaal naweeën zijn van de chemische wapens die tijdens de oorlog gebruikt zijn. Vooral ook omdat er hele rare handicaps bij zijn die wij niet kennen. Om 11.00uur kregen ze eten en daarna gingen ze allemaal slapen in het klaslokaal om te rusten voor de middag. Er is ook fysiotherapie en het is prachtig, heel licht en vrolijk opgezet. Er zitten 900 kinderen uit deze omgeving op de school en dat is echt heel veel want dit is geen grote stad. Het zoontje van de overbuurvrouw was er ook en hij was heel trots dat wij zijn school kwamen bezoeken.  Natuurlijk hebben we een bijdrage gedaan want de school draait op giften                 

                .

Lieve mensen ook deze reis zit er weer bijna op en wat is Vietnam toch een bijzonder land, prachtige natuur, lieve, heel erg behulpzame bevolking, altijd zon en heerlijk eten. Wat kan een mens zich nog meer wensen.

We vliegen vannacht via Cambodja naar Singapore en dan terug naar ons mooie Nederland met koffers vol zon en mooie herinneringen aan een prachtig land.

Bedankt dat jullie ons gevolgd hebben en voor alle lieve berichten.

Tot de volgende bestemming,

Wim en Monica

www.kianh.org.uk   (school)