Ubud, Bali Rijstvelden

13 september 2012 - Ubud, Indonesië

Ubud, Bali

Vanmorgen opgehaald door onze gids en richting het midden van Bali gereden naar de rijstvelden, niet uit te leggen als je dat ziet, zo mooi. Groener dan groen is het hier en langs de wegen moeten ze iedere keer de zijkanten gecontroleerd uit laten branden, anders is binnen no time de hele weg dichtgegroeid. Ook de huizen van de mensen zijn allemaal versierd, ze zijn hier grotendeels Hindoestaan, wat inhoud dat ze elke ochtend en avond een offer moeten brengen en dat hangen of leggen ze voor hun huis. Er is elke dag wel ergens een ceremonie en dan moet elk huis meedoen met de versieringen. De mensen zijn super vriendelijk en hebben respect voor elkaar, hindoeïsten geloven dat als ze tijdens het leven goed en respectvol leven na de dood gereïncarneerd worden.

We hebben veel geleerd vandaag, betreffende de rijstvelden, iedereen heeft hier een rijstveld, de èèn groter dan de ander, van 1 are oogsten ze ongeveer 10 tot 15 kilo rijst per 3 maanden. Ze verbouwen 3 x 3 maanden rijst en de laatste 3 maanden verbouwen ze op dat stuk land maïs of iets anders, maar geen rijst, dit om het land vruchtbaar te houden. Alles wordt nog met de hand gedaan, zodra het hele veld geel gekleurd is kunnen ze de rijst oogsten, de groene bladeren die over zijn na de rijstoogst verbranden ze en maken er compost van. Kijk je toch anders tegen een pak Lassierijst aan!!!
Vervolgens zijn we naar een soort kruidentuin gegaan, raar om alle kruiden die wij in potjes kopen hier aan de bomen en struiken te zien hangen. Er werd daar ook koffie, cacao en thee verbouwd en je kon er alle soorten proeven, de vanillekofiie en ginsengkoffie smaakte ons het beste. Ze maakten daar ook de duurste koffie ter wereld, ik had er al wel eens van gehoord maar weet niet meer waar, dit is koffie gemaakt van poep van een dier, die dieren hadden ze daar en de poep zag er als koffiebonen uit, vreemd. Natuurlijk heb ik die koffie ook geprobeerd, smaakt gewoon naar koffie DE doet er niet voor onder, maar Wim vroeg of ik nog wel wijs was om poep te drinken. Tot nu toe heb ik er niets mee geleden en voel me goed.
Voor de lunch zijn we naar een restaurant gegaan met een adembenemend uitzicht, de film van Julia Roberts Eat, Pray en Love speelt zich hier af, en ik heb de film gezien en dus heel herkenbaar, maar om de rijstterrassen met eigen ogen te zien, onvoorstelbaar. Alweer een stukje paradijs op aarde.

Wat de warmte betreft, het valt mee het is wel warm, maar ook bewolkt en niet benauwd.

Heel veel groetjes vanuit Bali,