Prachtig Hoi An

Hoi An, dinsdag 9 april en woensdag 10 april 2013.

Hoi An, het meest schilderachtige dorp ooit. In het verleden was Hoi An de stad waar alles van Vietnam verhandeld en verscheept werd, maar nu staat het bekend om zijn lampionen, het hele stadje hangt er vol mee in alle maten en kleuren en s’avonds zijn ze allemaal verlicht, een prachtig gezicht. Ook is Hoi An bekend om de kleermakers, je kunt niet kijken of er is een Tailorshop.
We hebben als eerste een scooter gehuurd en daar begon de pret al, je wilt een scooter vraagt wat de huur is, in verhouding bij ons is dat dus niets, je betaald en rijd weg. Je hoeft geen formulieren in te vullen, ze hoeven geen rijbewijs of wat dan ook te zien het gaat allemaal in vertrouwen. En als we s’avonds langs komen rijden staan ze met z’n allen te zwaaien, geweldig. 

Het strand hier is prachtig en alles is zo schoon en elke strandtent heeft heerlijke verse vis voor het uitzoeken. En bovenal de bediening, hier kunnen ze bij ons nog wat van leren.
Zoals ik al eerder vertelde weten we soms werkelijk niet wat ze allemaal aan hebben, ik heb er een foto bijgedaan van het meisje van de bediening wat ze zoal op het strand draagt. 
Dinsdagavond in een cafeetje terecht gekomen en daar zaten 2 chef-koks uit restaurants, ze hebben hun werk in Frankrijk en Duitsland opgezegd en werken nu hier omdat het zo relaxt is en de mensen erg leergierig zijn. Het was wel een giga verschil in keuken want het restaurant in Europa waar zij werkten had 2 Michelin sterren.

Woensdagmorgen naar de stof en kledingmarkt geweest,

een heel grote hal met allemaal trapnaaimachines en allemaal mensen die iets willen laten maken,het is hier in Hoi An niet de vraag of de mensen iets willen laten maken, maar bij wie ze dat doen, dat is de vraag. Ze gaan er allemaal vanuit dat je hier komt om kleding te laten maken. Het was echt lachen en natuurlijk laten wij wat maken, je kunt er niet omheen, alles wordt gemeten en morgenmiddag terugkomen voor een eerste “fitting”.
Tegenover deze hal staat nog een hal, wij kijken, en dat was een hal met allemaal kleine keukentjes van lokale bevolking die daar hun eigengemaakt eten verkopen. Het was om te watertanden en het was middag dus dan schuif je graag aan.

                                             

Na deze aparte lunch kwamen we langs een schoenwinkel, waar ze de schoenen op maat maken. Hier stond een zwanger meisje in en ze was zo lief dat we voor Didi schoenen hebben laten maken voor het gala in mei, Wim heeft maar liefst 2 paar laten maken en ik één paar, ook morgen gaan passen. Het is hetzelfde als met de kleding, alles kan, alles van leer en voor onze maatstaven vreselijk goedkoop, we werden er bijna hebberig van. Het is maar goed dat we niet zoveel kilos mee mogen nemen in het vliegtuig.

De avonden zijn hier kort, want om half tien gaan de lampen uit en om tien uur is er niets meer te doen, in één of twee cafés kan je nog iets krijgen, maar om half elf is het echt allemaal afgelopen, dus we liggen elke avond op tijd op bed. Dit is trouwens overal waar we geweest zijn, dit komt omdat de mensen voor dag en dauw opstaan en gaan werken. De scholen beginnen hier ook heel vroeg.

Morgen gaan we op zoek naar de lampionnenfabriek om eens te kijken hoe ze die dingen maken, en we willen naar boerderijen waar ze alle kruiden verbouwen. Met de scooter kom je overal.

Heel veel groetjes uit een speciaal Hoi An!! Wim en Monica