Van Hue naar Thuang Na.

Zaterdag 6 april 2013.
 

Na een te hete dag gisteren, het was 41gr. was het gelukkig vanmorgen wat koeler, nog heet maar te houden. Dus na het ontbijt de fiets op en richting de oude stad. Het was daar al een drukte van jewelste en dat allemaal om een hoop oude stenen te zien, we besloten omdat het toch te warm was om te wandelen we dit onderdeel vandaag schrappen en verder fietsen richting het strand van Thuang Na. Dit ligt 15km van Hue af, dus een leuke tocht.
Onderweg gestopt bij een lokale markt en ik denk dat we onderhand maar geld gaan vragen om te kijken naar Wim, iedereen vind hem zo groot en ze blijven kijken en lachen. We hebben eetstokjes gekocht bij een oud vrouwtje en ze wou dan wel met Wim op de foto (zie foto´s). Je kunt hier touwens bijna alleen maar met stokjes eten, gewoon bestek krijg je niet, maar ja voor hun zijn die stokjes gewoon bestek. Het lukt steeds ons beter om ermee te eten en anders hebben we altijd onze handen nog. Dus bij dat vrouwtje hebben we voor maar liefst € 0,80 nieuw bestek voor 20 mensen aangeschaft!!

                                                    
We vervolgden onze weg en het was een mooie fietstoer, door allemaal mooie dorpjes, koeien die op de weg lopen. Iedereen riep en zwaaide, je voelt je net een beroemdheid. Ook wordt in Vietnam nog heel veel getrouwd, elke dag zien we wel een paar bruisparen en in elk dorp zijn wel één of twee bruidskleding winkels. Een trouwerij wordt groots aangepakt met enorme versieringen.
Op een gegeven moment stopte er een scooter langs mij en het meisje vroeg of ik bij de man hoorde die achter mij fietste, tuurlijk hoor ik daarbij, ik draai me om en zie dat Wim een eind achter mij fietst en het meisje zegt dat ik moet stoppen en wachten en voor mijn man moet zorgen. De man staat in dit land nog duidelijk op de eerste plaats.
Wij lachen ons trouwens rot om wat de Vietnamezen allemaal aantrekken, ze zijn schijnbaar allemaal bang voor ziektes,

                    
ze hebben allemaal van die gekke mondkappen op en dan zijn er ook nog die een mondkap ophebben, een jas met muts die ze tot bovenaan de hals dichtritsen en de muts gaat dan ook op en dan ook nog een helm. Zo gaan ze ook een winkel in, je weet werkelijk niet wat je ziet. En als er één wolk komt komen de regenpakken voor de dag die doen ze er dan ook nog overheen en die capuchon gaat wederom over de muts van de jas en dan de helm.

Aangekomen bij het strand hebben we daar de lekkerste gamba´s ooit gegeten, vers van de pers, je moest ze uitzoeken uit een bak met water en de vrouw des huizes ging ze bereidden, het was onvoorstelbaar lekker.   
Op de weg terug kwamen we door een dorp en rondom hun huizen en café was het kerkhof, alle overledenen worden hier gewoon tussen de huizen, winkels enz. begraven, een bizar gezicht. Overal dwars doorheen liggen graven, en niet van die kleine, nee met giga grafstenen, hele tombes liggen er in de achter en voortuin. Ze liggen ook langs de straat.

Al hadden wij er een raar gevoel bij, toch maar een paar foto´s van genomen.

                                                     

We hebben weer een prachtige dag gehad en toen we terug kwamen in Hue begon het te regenen, dus iedereen als een gek z´n regenpak aan, behalve wij. Soms zitten ze met z´n drieën op een scooter onder 1 regencape. Het blijft een gek gezicht.

Groetjes en tot het volgende bericht vanuit een prachtig Vietnam,
Wim en Monica