Cope Centrum en Buddha park.

 We zijn s’avonds in een restaurant terecht gekomen van een Laotiaan (mensen uit Laos zijn Laotianen, klinkt een beetje raar) die na de Vietnam oorlog gevlucht is en in Canada is gaan wonen. Zijn zoon is weer terug naar Laos gegaan en heeft hier een restaurant met een echte pizza oven uit Italië.De vader komt regelmatig over en heeft de hele avond bij ons gezeten, hij kan ontzettend mooi vertellen, nou ja mooi is het natuurlijk niet want het is ook hier een verschrikkelijke oorlog geweest.

Wij wisten niet dat Laos de meeste bommen heeft gekregen tijdens de Vietnam oorlog en de meeste bommen ter wereld op een land.   En dat terwijl Laos helemaal niet in oorlog was, maar omdat Vietnam hun buurland is wilden de Amerikanen voorkomen dat de Ho Chi Min route intact bleef. Dus de Laotianen hebben zich nooit kunnen verdedigen, er werd alleen vanuit de lucht gebombardeerd.

Hij zei dat we vandaag naar het Cope Visitor Centrum moesten gaan en dan verteld hij vanavond verder.

Dus vanmorgen de fiets op richting Cope Visitor Centrum. Dit is een revalidatiecentrum voor mensen met beperkingen. Het Cope centrum vertelt het verhaal van deze Secret War.  Er zijn meer dan 270 miljoen bommen op Laos gegooid en 10-30% is nooit ontploft.  De meest verwondingen zijn nu dan ook nog steeds mensen die ledematen missen.

Als ze een bom vinden willen ze hem ontmantelen om geld voor het koper te krijgen en dan ontploft hij en vallen er nog steeds doden en veel gewonden. Er werd een film vertoont over een man uit Australië die hier mensen opleidt  om bommen te ontmantelen. Onvoorstelbaar wat je ziet.   

Om alle bommen om te ruimen is met het huidige tempo en het beschikbare geld nog ruim 2000 jaar nodig. Goed dat verschillende regeringen hun donaties ten goede aan Cope laten komen. Goed dat er een stichting is die kunst ledematen voor de slachtoffers maken. Dit was een bijzonder bezoek.

Voor we naar het Cope centrum zijn geweest zijn we eerst langs het Buddha park gegaan,  een park dat vroeger is aangelegd door een Fransman die hier aan de wederopbouw werkte en gefascineerd was door Buddha’s.  Het blijft knap om te zien hoe ze alles gemaakt hebben.

S’avonds weer terug naar de Laotiaan (ik vraag zijn naam nog). We hebben nu enigszins beeld bij wat hij heeft meegemaakt. 

Nou het is gelukt om een scooter te huren zonder je paspoort af te hoeven geven, dus kunnen we morgen op weg.

Lief dat jullie ons volgen en dank jullie wel voor de leuke reacties.

Wim en Monica