Candidasa,

Candidasa,

Na een heerlijk zwembaddagje gisteren zijn we vandaag een dagje van alles en nog wat wezen doen.
Onze chauffeur vertelde dat we richting Candidasa gingen, dit is een kustplaatsje, en als hij onderweg iets moois zou zien dan zou hij stoppen. Nou is alles onderweg mooi omdat het hier zo groen is en je overal rijstterrassen ziet heb je genoeg om naar te kijken.
We kwamen terecht bij een tempel waar een ceremonie bezig was, dat is hier zo’n beetje elke dag wel ergens en ook nog vaker dan 1 keer per dag, dus de kans is vrij groot dat je er in terecht komt.
Een ceremonie kan voor van alles zijn, een geboorte, huwelijk, begrafenis of wat dan ook dat een familie belangrijk vind of gewoon omdat ze 1 van hun goden willen eren.
Iedereen ziet er op zijn paasbest uit en brengt offers naar de tempel in de vorm van bloemen, zoetigheid en wierook. Het is mooi gezicht al die spierwitte en heel felgekleurde kleding. Je mag alleen even bij de ingang kijken, maar niet bij de ceremonie zelf.

We vervolgen onze weg richting het noorden en op een gegeven moment stoppen we langs de weg, het blijkt dat de mensen hier nog op een traditionele wijze zout maken, dat willen we wel zien.
Als eerste drogen ze het lavazand in de zon, de vulkaan hier op Bali is voor de laatste keer in 1963 uitgebarsten en heeft alles vernietigd en het strand hier bestaat daarom uit lavazand, vervolgens maken ze het nat met zeewater, de man des huizes doet dit en je gaat echt ver terug in de tijd als je ziet hoe hij dat doet, het zand wordt “gefilterd” en het water wat over blijft wordt in bakken in de zon gezet en dan komt het zout naar boven drijven, en voila je hebt vers zeezout, zie foto’s.

Na onze stop hier zijn we nog bij een traditioneel Balinees dorpje geweest waar veel weverijen en rietvechterijen waren, allemaal nog ambachtelijk handwerk.
We zijn ook nog gestopt bij een rijstveld waar de rijst net geoogst was en een vrouw probeert uit de restanten nog rijst te halen. De rest wordt verbrand en de as wordt als compost gebruikt.

Nog even over Bali in het algemeen: ze hebben hier geen snelheidsbeperking er staan ook nergens borden hoe hard je ergens mag rijden, dat heeft ook geen zin, je kunt niet hard rijden er is hier zo gigantisch veel verkeer dat je richting de steden meer stil staat als rijd, ook zijn er zoveel scooters,
als je bij een stoplicht staat en dat springt op groen lijkt het wel of ze een blik scooters lostrekken en die komen dan op je af.

Teruggekomen in het hotel is er s’avonds een coctailparty aangeboden door het hotel, het ziet er gezellig uit met hapjes en drankjes. Hierdoor raak je ook aan de praat met andere gasten en ze komen uit alle hoeken van de wereld, wij zijn de enige Nederlanders. We hebben al een ander stel leren kennen, zij komen uit Nieuw-Zeeland. Het personeel wordt aan ons voorgesteld en wij worden voorgesteld aan het personeel, we blijven buigen.
Aan het einde worden er wat vragen over Bali gesteld en daar kun je dan wat mee winnen, onze chauffeur had dat al gezegd. Laat ik nou op 2 vragen het antwoord weten en de rest niet, win ik een massage van een uur en een diner voor 2. De massage krijgt Wim want hij heeft last van z’n knieën. Heb ik deze weken toch goed opgelet wat de gidsen verteld hebben.
We hebben de dag afgesloten met een etentje samen met de Keyten en Sonoko uit Nieuw-Zeeland. Morgen gaan we een dagje (ochtend) shoppen en zondagochtend heel vroeg gaan we naar de koeienmarkt.

Groetjes en bedankt dat jullie ons volgen,

Wim en Monica